Romulus, My Father; kadın kahramanın ağır görme bozukluğu yaşadığı filmdir. Romulus kod adlı Eric Bana'yı ardında bırakıp gidebilen kadının, göz doktorlarının duvarındaki ışıklı harf listesini baştan aşağı yanlış okumuş kadından hiçbir farkı yoktur.
Sokrates'e atfedilen; "Evlenin, eşiniz iyiyse mutlu, kötüyse filozof olursunuz." sözünün 'Anneniz sapık, babanız akıl hastası olursa merak etmeyin, filozof olursunuz." kabilinde vücut bulmuş bir gerçek hayat versiyonunu konu edinmiş Romulus, My Father. Açılış sahnesi, kullanılan mekanlar, bağlar, bahçeler, yer yer müzikler ve özellikle Raimond karakterini canlandıran Kodi Smit-McPhee ile Hora karakterini canlandıran Marton Csokas'nın harikulade oyunculukları filmi kurtarmaya yetmemiş. Biraz daha az gerçeği tolere edebilir ancak daha hafif bir hikayeye hiç de hayır demezdim.
Filmden bana kalan; baba, oğul ve Hora'nın yumurtalarla uğraştığı sahneyle ilgili.. Günümüz çocukları babalarıyla keyifli vakit geçirme fırsatını nasıl da kaçırıyorlar. Eski nesiller evlerinin yakınlarında çalışan babalarının yanında olabilme, işleri babalarını seyrederek öğrenebilme ve toplum içersindeki rol kimliklerine uygun davranış paternini edinirken özdeşleştikleri ebeveynlerini birinci elden gözlemleme şansına sahiptiler. Şimdilerin babaları ise iş/yol yorgunu olarak, muhtemelen geç bir saatte ve artık çocuklarına harcayacak pek az takati kalmış olarak dönüyorlar evlerine. Gerçi, şimdilerin anneleri de pek yorgun. Çocuklar pek bir iki arada, bir derede...
The time you enjoy wasting is not wasting the time.
4/10
No comments:
Post a Comment